(724) Hapag
planetoida / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące (724) Hapag?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
(724) Hapag – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 311 dni w średniej odległości 2,46 au. Została odkryta 21 października 1911 roku w Obserwatorium Uniwersyteckim w Wiedniu przez Johanna Palisę. Nazwa planetoidy pochodzi od towarzystwa żeglugowego Hamburg-Amerika Paketfahrt Aktien-Gesellschaft[1]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (724) 1911 NC.
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
21 października 1911 |
Numer kolejny |
724 |
Oznaczenie tymczasowe |
1911 NC |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu |
|
Półoś wielka |
2,4558 au |
Mimośród |
0,2491 |
Peryhelium |
1,8441 au |
Aphelium |
3,0675 au |
Okres obiegu wokół Słońca |
3 lata 310 dni 17 godzin |
Średnia prędkość |
19,01 km/s |
Inklinacja |
11,71° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica |
9,492 km |
Okres obrotu |
(3 h 7 min 50 s) h |
Albedo |
0,103 |
Jasność absolutna |
13,9m |
Przez wiele lat uznawana była za obiekt zaginiony. Dopiero w 1988 roku dwóch japońskich astronomów Nobuhiro Kawasato i Tsutomu Hioki dostrzegło obiekt, który prowizorycznie oznaczono numerem 1988 VG2. Syuichi Nakano zidentyfikował ten obiekt jako zaginioną planetoidę, którą wcześniej obserwował tylko Johann Palisa[2].