18 Dywizja Strzelców
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
18 Dywizja Strzelców – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji i wojny polsko-bolszewickiej.
Ten artykuł dotyczy 18 Dywizji Strzelców RFSRR. Zobacz też: 18 Dywizja Piechoty - inne dywizje piechoty z numerem 18. |
Szybkie fakty Państwo, Rodzaj wojsk ...
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Działania zbrojne | |
wojna domowa w Rosji wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Jaznem (18 czerwca 1920) bitwa pod Mężeninem (2 sierpnia 1920) bitwa pod Płońskiem (16–17 sierpnia 1920) | |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
Zamknij
1 sierpnia 1920 dywizja liczyła w stanie bojowym 7005 żołnierzy z tego piechoty 5424, a kawalerii 220. Na uzbrojeniu posiadała 119 ciężkich karabinów maszynowych i 40 dział[1].
3 sierpnia 1920 dywizja ta została rozbita przez polskie oddziały grupy płk. Łuczyńskiego na południowy zachód od Łomży. Polacy wzięli wówczas ok. 500 jeńców, 6 dział i 400 wozów taborowych wraz ze sprzętem.
17 sierpnia 1920 dywizja bez powodzenia walczyła w okolicach Płońska, po czym nastąpił odwrót wojsk bolszewickich trwający aż do 25 sierpnia.