Absalomie, Absalomie...
powieść Williama Faulknera z 1936 roku / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Absalomie, Absalomie...?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Absalomie, Absalomie... (ang. Absalom, Absalom!) – powieść amerykańskiego pisarza Williama Faulknera (zdobywcy literackiej Nagrody Nobla w 1949). Dzieło zostało wydane po raz pierwszy w języku angielskim nakładem wydawnictwa Random House w 1936. W Polsce książka ukazała się po raz pierwszy w przekładzie polskiej tłumaczki Zofii Kierszys w Państwowym Instytucie Wydawniczym w 1959 w Warszawie (seria „Powieści XX Wieku”).
Autor | |
---|---|
Typ utworu | |
Wydanie oryginalne | |
Miejsce wydania | |
Język | |
Data wydania |
1936 |
Wydawca | |
Pierwsze wydanie polskie | |
Data wydania polskiego |
1959 |
Wydawca | |
Przekład |
Dzieło wraz z dwoma innymi powieściami Faulknera („Sartoris” i „Wściekłość i wrzask”) opisuje wizję klęski społeczeństwa południowych stanów USA po przegranej przez Skonfederowane Stany Ameryki Wojnie secesyjnej.
Faulkner w swojej książce maluje obraz Południa USA na przestrzeni około 50 lat. Posługuje się w tym celu charakterystycznymi dla siebie środkami (technika „strumienia świadomości” – długie zdania, częste zmiany narratorów, którzy w rozmowach ze sobą usiłują fragmentarycznie rekonstruować zdarzenia, zaburzona chronologia wydarzeń i tok fabuły), a tekst chętnie okrasza biblijną symboliką. W pewnym stopniu idealizuje przeszłość, równocześnie podkreśla jednak fakt, iż gospodarka Południa oparta była na zbrodniczym systemie niewolnictwa. Odcisnął on piętno nie tylko na psychice byłych niewolników, ale wpłynął także na mentalność potomków właścicieli. Powieść pisana jest z punktu widzenia młodego Quentina Compsona (także jednego z narratorów Wściekłości i wrzasku) – wnuka przyjaciela Thomasa Sutpena, który stopniowo odkrywa kolejne fakty z życia Sutpena i pozostałych członków rodziny i rekonstruuje wydarzenia, wiodące do zagłady jego rodu, kojarzące się z nieuchronnym fatum, mającym korzenie w przeszłości i determinującym postępowanie bohaterów.