Adam Gottlob Moltke
polityk i dyplomata duński / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Adam Gottlob Moltke (ur. 10 listopada 1710 w Walkendorfie, zm. 25 września 1792) – polityk duński, dworzanin, dyplomata i faworyt króla Danii Fryderyka V pochodzenia niemieckiego.
Data i miejsce urodzenia |
10 listopada 1710 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
25 września 1792 | ||
Odznaczenia | |||
|
Chwalił się, że może tworzyć ministrów i ich obalać, jak chce i kiedy chce. Do jego protegowanych należał najzdolniejszy duński minister stulecia Johann Hartwig Ernst von Bernstorff, choć początkowo Moltke zaciekle go zwalczał, ponieważ drażniła go duma i wyniosłość Bernstorffa. Inny minister, Johan Sigismund Schulin, od początku cieszył się szacunkiem i wsparciem Moltkego[1].
Gdy 14 stycznia 1766 roku Fryderyk V zmarł, władza Moltkego skończyła się. Nowy król Chrystian VII Oldenburg zwał go „bocianem u dołu i lisem u góry”. Wyszły też na jaw defraudacje dokonane przez Moltkego, tak że w lipcu roku 1766 musiał on zrezygnować z wszystkich urzędów. Dzięki naciskom rosyjskim (Moltke zawsze był bardzo prorosyjski) odzyskał wprawdzie w 1768 roku wpływy, lecz ponownie utracił je w 1770 roku, gdy odmówił współpracy z Johannem Friedrichem Struensee, który pozbawił go też renty.
Był odznaczony duńskimi orderami Danebroga (1745), Słonia (1752)[2] i Wierności (1760)[3].