Adriana Sklenaříková
modelka i aktorka słowacka / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Adriana Sklenaříková Karembeu (ur. 17 września 1971 w Breźnie) – słowacka modelka i aktorka.
Prawdziwe nazwisko |
Adriana Sklenaříková Karembeu | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Narodowość |
słowacka | ||
Agencja |
Next: Paryż, Premier Model Management: Londyn, Fashion Model Management: Mediolan, View Management: Barcelona | ||
Wzrost (cm) |
180[1] | ||
Masa ciała (kg) |
58 | ||
Rozmiar biustu |
90 | ||
Kolor włosów |
blondynka | ||
Kolor oczu |
niebieskie | ||
Kolor skóry |
biała | ||
| |||
Strona internetowa |
Adriana Sklenaříková studiowała medycynę w Pradze. Karierę modelki zaczęła w Paryżu w 1993 roku, wkrótce po wygraniu lokalnego konkursu piękności w Pradze[1]. Zadebiutowała na wybiegu w kolekcji Kenzo. Niedługo trwało zanim podpisała kolejne międzynarodowe kontrakty[1]. Pojawiała się również na wybiegach w: Barcelonie, Londynie, Berlinie oraz Mediolanie. Współpracowała z takimi kreatorami mody, jak: Chantal Thomass, Jean Lanvin, Yves Saint Laurent, Paco Rabanne, Thierry Mugler, Chloé, Hervé Leger, Nina Ricci, Gianfranco Ferre, Les Copains, Joaquim Verdú, Victorio & Lucchino, Elio Berhanyer, Escada, Hanibal Laguna, Franck Sorbier. Przez wiele lat była twarzą firmy „Wonderbra” – brała udział w jej kampaniach reklamowych[1]. W 2004 roku zakończyła międzynarodową karierę.
W grudniu 1998 roku w Porto-Vecchio na Korsyce Adriana Sklenaříková poślubiła francuskiego piłkarza Christiana Karembeu i zaczęła używać nazwiska męża. W marcu 2011 roku, po kilkunastu latach małżeństwa, doszło do separacji małżonków[2][3][4], a w grudniu do rozwodu pary[5][6].
W czerwcu 2014, poślubiła armeńskiego biznesmena Arama Ohaniana, z którym była w związku od 3 lat. Ich ślub miał miejsce w Marrakeszu, w Maroku, pojawiło się na nim wiele gwiazd filmu i biznesu.
Wzmianka o niej znalazła się w Księdze Rekordów Guinnessa za sprawą najdłuższych nóg wśród topmodelek – 126 cm przy 180 cm wzrostu[1].
Sklenaříková wystąpiła w kilku filmach, m.in. w komedii Roberta Altmana Prêt-à-Porter (1994), Jeana-Loupa Huberta Trois petites filles (2004), Dusana Kleina Jak básníci neztrácejí naději (2004) czy Asterix na olimpiadzie (2008).