Aggeusz
biblijny prorok, aktywny w VI w. p.n.e. / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Aggeusz, Chaggaj[1](hebr. Chag - święto, uroczystość[2]), (łac.) Aggaeus (od hebrajskiego חַגַּי Haggai, (gr.) Kyriakos) – jest dziesiątym z tzw. proroków mniejszych, a pierwszym z trzech działających po powrocie z niewoli babilońskiej. Autor Księgi Aggeusza.
prorok | |||
Wizerunek proroka Aggeusza | |||
Czczony przez | |||
---|---|---|---|
Wspomnienie | |||
Atrybuty |
rulon pergaminu | ||
|
Działał w Jerozolimie około 520 r. przed Chrystusem[3]. Pierwsze jego wystąpienie datuje się na 22 sierpnia 520 r. przed Chrystusem (Ag 1,2-1,11) ostatnie zaś na 18 grudnia tego samego roku (Ag 2,10-2,19 i Ag 2,20-2,23)[4]. Wspólnie z Zachariaszem zachęcał Żydów do odbudowy Świątyni Jerozolimskiej. Nawoływał do wiary, a niedolę ludu przypisywał karze Bożej. Księga Aggeusza nie wnosi informacji o samym autorze. W Martyrologium Rzymskim wymieniany jest razem z Ozeaszem, a jego wspomnienie obchodzone jest 4 lipca.
W ikonografii przedstawiany jest w todze a jego atrybut to rulon pergaminu wskazujący na to, że jest autorem księgi prorockiej[5].