Akroterion
dekoracja wieńcząca szczyt i boczne narożniki frontonu w klasycznych budowlach greckich i rzymskich (materiał: terakota, marmur, brąz) / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Akroterion, akroterium (naszczytnik) – terakotowa, marmurowa lub brązowa dekoracja, która wieńczyła szczyt i boczne narożniki frontonu w klasycznych budowlach greckich i rzymskich[1][2]. W najwcześniejszym okresie występowania (VII w. p.n.e.) miał kształt terakotowej, kolistej tarczy, z czasem przybrał formy bardziej skomplikowane: palmety, woluty, liści akantu, trójnogów, zwierząt lub postaci mitologicznych[1]. Postacie przedstawione na akroterionach często uzupełniały rzeźbiarskie sceny znajdujące się na tympanonach[1].
Akroterionami wieńczono także obiekty małej architektury, m.in. stele grobowe[2].