Al-Farabi
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Al-Farabi, właśc. Muhammad ibn Muhammad ibn Tarkhan ibn Uzalagh al-Farabi (po persku محمد فارابی) lub Abū Nasr Muhammad ibn al-Farakh al-Fārābi (w Europie łacińskiej znany także jako Abunaser, Alpharabius lub Farabi) (ur. 870, zm. 950 w Damaszku[1]) – filozof turański[2], uczony i muzyk, jeden z pierwszych filozofów świata islamu. Nazywany „Drugim Nauczycielem” filozofii islamskiej („Pierwszym Nauczycielem” nazywany był Arystoteles)[3].