Amunicja bocznego zapłonu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Amunicja bocznego zapłonu – amunicja do broni palnej, w której masa zapłonowa wprasowana jest bezpośrednio w kryzę łuski[1]. Iglica zapłonowa uderza nie w centrum tylnej części łuski lecz w bok, prawie na samym skraju[1].
Są to w większości naboje małokalibrowe, przeznaczone do broni sportowej[1], najczęściej kaliber .22 (0,22 cala, w przybliżeniu 5,6 mm). Kaliber ten jest i był często używany jako broń sportowo-treningowa oraz do polowań na mniejszą zwierzynę np. zające, króliki.