Andrzej Lechowicz
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Andrzej Lechowicz, właściwe nazwisko Loch (zm. ok. 1637) – poeta polsko-łaciński, spolszczony Szkot[1], często podpisywał się w zlatynizowanej formie jako Loeaechius[2] lub Loechius, Loechowic[3]. Twórca jednego z największych zbiorów anagramów w literaturze staropolskiej.