Andrzej Zienkowicz
kasztelan smoleński / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Andrzej (Jędrzej) Zienkowicz herbu Siekierz (zm. 1790) – kasztelan smoleński 1770-1790, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego 1769/1770, instygator litewski 1761-1765, pisarz skarbowy litewski 1750-1761, starosta ostryński.
Poseł na sejm nadzwyczajny 1750 roku z województwa smoleńskiego[1].
W 1764 roku był członkiem konfederacji Wielkiego Księstwa Litewskiego[2]. Jako poseł powiatu słonimskiego na sejm elekcyjny był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku z województwa nowogródzkiego[3]. Na Sejmie Rozbiorowym 1773-1775 wszedł w skład delegacji wyłonionej pod naciskiem dyplomatów trzech państw rozbiorczych, mającej przeprowadzić rozbiór[4]. Członek konfederacji 1773 roku[5]. 18 września 1773 roku podpisał traktaty cesji przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów ziem zagarniętych przez Rosję, Prusy i Austrię w I rozbiorze Polski[6]. W 1778 roku był członkiem Departamentu Skarbowego Rady Nieustającej[7]. Członek Departamentu Sprawiedliwości Rady Nieustającej w 1779 roku[8].
W 1785 odznaczony Orderem Orła Białego, w 1769 kawaler Orderu Świętego Stanisława.