Anna Romanowa (1795–1865)
Wielka Księżna Rosji. Królowa Holandii / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Anna Pawłowna Romanowa (ur. 18 stycznia 1795 w Petersburgu, zm. 1 marca 1865) – wielka księżna Rosji, później królowa Holandii, wielka księżna Luksemburga i księżna Limburgii.
Portret Jana Baptista van der Hulsta z 1837 | |||
Królowa Holandii Wielka księżna Luksemburga | |||
Okres |
od 7 października 1840 | ||
---|---|---|---|
Jako żona | |||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
Data śmierci | |||
Ojciec | |||
Matka | |||
Mąż | |||
Dzieci |
Wilhelm III Holenderski, | ||
Odznaczenia | |||
|
Jej Cesarska Wysokość, wielka księżna Rosji Anna Pawłowna była szóstą córką (ósmym dzieckiem) cara Pawła I i jego żony – cesarzowej Marii Fiodorowny (urodzonej jako Zofia Dorota Wirtemberska). Jej braćmi byli m.in.: cesarz Rosji Aleksander I, wielki książę Konstanty Pawłowicz i kolejny cesarz – Mikołaj I.
21 lutego 1816 poślubiła holenderskiego księcia Wilhelma. Po abdykacji teścia króla Wilhelma I 7 października 1840 wstąpiła wraz z mężem na tron. W Holandii znana była bardziej jako Anna Paulowna. Anna i Wilhelm mieli pięcioro dzieci:
- Wilhelma Aleksandra Fryderyka Konstantyna Mikołaja Michała, późniejszego króla Wilhelma III (1817-1890),
- Wilhelma Aleksandra Pawła Fryderyka Ludwika (1818-1848),
- Wilhelma Fryderyka Henryka (1820-1879),
- Wilhelma Aleksandra Fryderyka Ernesta Kazimierza (1822-1822),
- Wilhelminę Marię Zofię Ludwikę (1824-1897).