Aparat Vicata
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Aparat Vicata – urządzenie służące do oznaczania czasu wiązania spoiw oraz temperatur mięknienia materiałów, wynalezione przez Louisa Vicata[1]. Składa się z ruchomego trzonka z obciążeniem swobodnie poruszającego się w pionie i zamocowanej na jego końcu igły, która podczas badania zagłębia się w zaczynie. Aparat Vicata stosuje się do cementów powszechnego użytku, gipsów oraz innych cementów i materiałów, dla których w normach przywołuje się niniejszą metodę, nie nadaje się natomiast do oznaczania czasów wiązań spoiw o bardzo krótkim czasie początku wiązania[2].