Automat skończony
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Automat skończony (ang. finite state machine[1]) – abstrakcyjny, matematyczny, iteracyjny model obliczeń w teorii automatów oparty na tablicy dyskretnych przejść między jego kolejnymi stanami, do opisu których służy diagram stanów.
Ze względu na charakter przejść między stanami, wyróżnia się deterministyczne i niedeterministyczne automaty skończone. Maszyna Turinga jest generalizacją automatu skończonego operującą na nieskończonej pamięci.
Automaty skończone są wykorzystywane w tworzeniu systemów komputerowych i opisie układów dynamicznych. Zachowania automatów skończonych można zaobserwować w wielu urządzeniach współczesnego społeczeństwa, które wykonują z góry ustaloną sekwencję działań w zależności od sekwencji zdarzeń, z którymi są prezentowane. Najprostszymi przykładami są automaty sprzedające produkty po zdeponowaniu odpowiedniej kombinacji monet, windy, których kolejność postojów jest określona przez piętra wybierane przez pasażerów, sygnalizacja świetlna, która zmienia sekwencję, gdy czekają samochody, oraz zamki szyfrowe, które wymagają wprowadzanie sekwencji liczb we właściwej kolejności.