A’isza bint Abi Bakr
żona proroka Mahometa / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące A’isza bint Abi Bakr?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
A’isza bint Abi Bakr, arab. عائشة بنت أَبي بكر, ur. ok. 614 w Mekce, zm. 13 lipca 678 w Medynie – żona Mahometa i córka Abu Bakra, tradycyjnie uważana za „najsłynniejszą kobietę wczesnego islamu”[1].
Jako córka Abu Bakra i ulubiona żona Mahometa A'isza cieszyła się ogromnym prestiżem wśród pierwszych muzułmanów. Najważniejszym wydarzeniem w okresie jej życia z Prorokiem był tzw. „incydent kłamstwa” (hadis al-ifk), który stał się podstawą koranicznego objawienia i dał początek osobistej niechęci A'iszy do Alego (656–661). Po śmierci Proroka A'isza została młodą bezdzietną wdową bez możliwości zamążpójścia, jednak jej potrzeby finansowe zostały zabezpieczone przez muzułmańską wspólnotę. Publicznie krytykowała postępowanie kalifa Usmana (644–656), zaś po jego śmierci z całą mocą zaangażowała się przeciwko kalifatowi Alego. A'isza i jej sojusznicy, Talha i Zubajr, zostali jednak pokonani w Bitwie Wielbłądziej. Po bitwie Ali odesłał A'iszę do Medyny z wszelkimi należnymi jej honorami i był to koniec jej działalności politycznej. Udział A'iszy w walce przeciwko Alemu w późniejszej muzułmańskiej tradycji stał się podstawą do sformułowania zakazu uczestniczenia kobiet w polityce. Resztę życia A'isza spędziła w Medynie, poświęcając swój czas głównie religijnemu nauczaniu. Pozostawiła po sobie ogromny dorobek zarówno jako przekazicielka tradycji (hadisów), jak i komentatorka Koranu oraz autorka wielu fatw. Jej najważniejszym uczniem był Urwa ibn az-Zubajr.