Bartkowa Turnia
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bartkowa Turnia, także Bartkowa Turniczka[1] (słow. Bartkova veža, 2353 m[2]) – turnia znajdująca się w głównej grani Tatr w słowackiej części Tatr Wysokich. Wznosi się ona pomiędzy Małym Gankiem (oddzielona Bartkową Przełączką) a Wschodnią Rumanową Czubą (oddzielona Wschodnią Rumanową Przełęczą – jednym z trzech siodeł Rumanowej Przełęczy)[3].
Bartkowa Turnia widoczna poniżej Małego Ganku (bezpośrednio powyżej Wschodniej Rumanowej Przełęczy) | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
2353 m n.p.m. |
Wybitność |
12 m |
49°10′29,1″N 20°06′05,1″E |
Nazwa Bartkowej Turni pochodzi od muzykanta i przewodnika tatrzańskiego Bartłomieja Obrochty zwanego Bartkiem lub Bartusiem. Nazwa ta upamiętnia jego udział w jednej z pierwszych wypraw mających na celu zdobycie najwyższego wierzchołka masywu Ganku[3].
Na wierzchołek Bartkowej Turni nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest ona dostępna jedynie dla taterników[3]. Pierwsze pewne wejście na jej wierzchołek Wschodnim uskokiem, z Bartkowej Przełączki Władysław Cywiński 19 sierpnia 1974 r. Ocenił trudność na IV w skali tatrzańskiej. Powrót zjazdem[4].