Baruch (postać biblijna)
prorok biblijny / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Baruch (hebr. בָּרוּךְ, „błogosławiony”) – postać biblijna. Przypisuje się mu autorstwo deuterokanonicznej Księgi Barucha uważanej przez chrześcijan katolickich, prawosławnych i koptyjskich za prorocką i zaliczaną do kanonu Biblii.
Szybkie fakty Występowanie, Ojciec ...
Występowanie | |||
---|---|---|---|
Rodzina | |||
Ojciec |
Neriasz | ||
| |||
|
Zamknij
Prorok Baruch był sekretarzem i przyjacielem proroka Jeremiasza, o czym wspomina Jr 45,1:
Słowo, jakie prorok Jeremiasz oznajmił Baruchowi, synowi Neriasza, gdy spisał on w księdze
Towarzyszył mu także, gdy mimo sprzeciwu zostali siłą zabrani do Egiptu:
Zabrał więc Jochanan, syn Kareacha, i wszyscy dowódcy wojskowi całą resztę Judy,
- która powróciła z różnych okolic, gdzie byli rozproszeni, by zamieszkać w ziemi judzkiej,
- mężów, i niewiasty, i dzieci, i córki królewskie, i każdą duszę, którą Nabuzardan,
- hetman żołnierski, z Godoljaszem, synem Achikamowym, syna Safanowego, zostawił,
- i z Jeremijaszem prorokiem, i z Baruchem, synem Neryjaszowym; I weszli do ziemi Egipskiej,
- bo nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu, i przyszli do Tachpanches.[1]