Barwienie hematoksyliną i eozyną
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Barwienie hematoksyliną i eozyną, barwienie przeglądowe, zwyczajowo barwienie zwykłe[1] – najpopularniejsza metoda barwienia preparatów histologicznych, rutynowo stosowana w pracowniach histologicznych i histopatologicznych.
Szybkie fakty Zastosowanie, Użyte odczynniki ...
Miąższ płuca pacjenta z rozedmą (barwienie H-E) | |
Metoda | |
Zastosowanie |
barwienie przeglądowe |
---|---|
Użyte odczynniki | |
Metoda |
barwienie hematoksyliną i eozyną |
Zabarwienie wybranych struktur | |
Jądro komórkowe |
niebiesko-granatowe |
Cytoplazma |
bladoróżowa |
Włókna siateczkowe i błony podstawne |
bladoróżowe lub bezbarwne |
Włókna kolagenowe |
ciemnoróżowe |
Włókna elastynowe |
bladoróżowe |
Macierz pozakomórkowa w chrząstce szklistej |
bladoróżowa |
Śluz |
bladoróżowy |
Sarkoplazma |
różowoczerwona |
Włókna nerwowe |
bladoróżowe |
Włókna glejowe |
bladoróżowe |
Krwinki czerwone |
ceglastoczerwone |
Włóknik |
ciemnoróżowy |
Inne |
bakterie G(+) niebieskie |
Zamknij
Barwienie polega na potraktowaniu preparatu (skrawka odparafinowanego lub mrożonego) hematoksyliną ałunową[uwaga 1], która wybarwia zasadochłonne struktury na fioletowo, spłukaniu preparatu wodą i wybarwienie eozyną Y (żółtawą) wybarwiającą kwasochłonne struktury na różowo.