Batin
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Batin (trl. bāţin, wewnętrzny, ukryty, ezoteryczny, tajemny[1]) – według nauk tradycji bengalskich baulów i sufich, to ezoteryczna doktryna Koranu[2].
Prorok miał nauczać ją w sposób niejawny, jedynie ją wzmiankować w treści Koranu[2]. Jako wiedza mistyczna (ma'rifa) tłumaczy działania pobożnych wyznawców, postrzegane w wykładni prawa islamskiego (szariatu) jako niezgodne z nauczaniem Proroka. W objaśnieniach Ibn Arabiego, batin uzasadnia tawhid i miłość[3].
W opozycji do batin jest wiedza egzoteryczna objawienia – zahir.