Baublis
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Baublis – około 1000-letni dąb wspomniany przez Adama Mickiewicza w Panu Tadeuszu, w którego pniu poeta, filolog i historyk Dionizy Paszkiewicz (lit. Dionizas Poška) założył muzeum. Dąb ten rósł w Bordziach na Żmudzi. Został ścięty w 1812 roku.
Nazwę Baublis nadawano na Żmudzi starym dębom otaczanym czcią religijną. Wierzono, że w określone dni wydobywał się z nich głos przepowiadający przyszłość.