Beryloza
zatrucie berylem / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Beryloza (przewlekła choroba berylowa, berylioza, ang. berylliosis, chronic beryllium disorder, CBD) – przewlekła choroba zawodowa wynikająca z zatrucia berylem, przede wszystkim spowodowana kontaktem z pyłem berylowym. Dotyczy uszkodzeń układu oddechowego, przede wszystkim płuc, ale mogą występować także obrażenia skóry. Klinicznie bardzo przypomina sarkoidozę.
Nie mylić z: Borelioza. |
Za wywołujące ostrą berylozę uważa się stężenie powyżej 100 μg/m³[1]. Wdychanie niskich stężeń powoduje berylozę w formie przewlekłej, np. przewlekłej choroby ziarniniakowej[uwaga 1], objawiającą się upośledzeniem funkcji oddechowych (dusznościami, kaszlem), i innymi symptomami, w tym utratą wagi[1]. Ma ona charakter odpowiedzi alergicznej[2]. Uczulenie na beryl dotyczy około 16% populacji. Nadwrażliwość na beryl jest typu komórkowego; beryl indukuje proliferację limfocytów T CD4+, uwalnianie cytokin, rekrutację makrofagów i tworzenie ziarniniaków.
Formę kliniczną przewlekłej berylozy opisali pierwszy raz Hardy i Tabershaw w 1946, u pracowników wytwarzających lampy fluorescencyjne[2].
Leczenie polega na długotrwałym podawaniu glikokortykosteroidów[3].
Grupą narażoną zawodowo na schorzenie są pracownicy zajmujący się obróbką stopów berylowo-miedziowych i berylowo-niklowych[1]. W przemyśle ostra beryloza w zasadzie nie występuje od lat 50. XX wieku, dzięki wyznaczeniu ścisłych limitów obecności berylu w środowisku pracy. W takiej formie zdarza się niemal jedynie w sytuacjach wypadków[2].