Bhagawadgita
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bhagawadgita (sanskryt भगवद्गीता Bhagavadgītā, Pieśń Pana[1]) – gita (pieśń) w formie dialogu stanowiąca niewielką część epickiego poematu Mahabharaty (ok. 700 strof Bhiszma-Parwa, rozdziały 23–40). Jedna ze świętych ksiąg hinduizmu skomponowana najprawdopodobniej pomiędzy III a II wiekiem p.n.e.
Szybkie fakty Tematyka, Typ utworu ...
Fragment manuskryptu | |||
Tematyka | |||
---|---|---|---|
Typ utworu | |||
Data powstania |
III wiek p.n.e. | ||
Wydanie oryginalne | |||
Język | |||
| |||
|
Zamknij