Białoruski Ruch Oporu „Żubr”
organizacja młodzieżowa / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Białoruski Ruch Oporu „Żubr” (biał. Беларускі Рух Супраціву „ЗУБР”, Biełaruski Ruch Supracivu „Zubr”) – działająca w latach 2001–2006 obywatelska, młodzieżowa organizacja na Białorusi, opozycyjna wobec prezydenta Aleksandra Łukaszenki. „Żubr” czerpał inspirację z serbskiego ruchu studenckiego Otpor, który wywierał nacisk na rząd w Belgradzie doprowadzając do obalenia Slobodana Miloševicia w 2000 roku, oraz prac Gene’a Sharpa na temat działania bez przemocy.
Państwo | |
---|---|
Lider |
Mikita Sasim, Jauhien Afnahiel |
Data założenia | |
Data rozwiązania |
ok. kwietnia 2006 |
Adres siedziby | |
Ideologia polityczna | |
Barwy |
Organizacja została zauważona w świecie, gdy w 2005 roku jej przedstawiciele spotkali się na Litwie z Sekretarz Stanu USA Condoleezzą Rice. Spotkanie wiązało się z ryzykiem uwięzienia po powrocie działaczy na Białoruś.
Niektórzy dziennikarze łączą liderów organizacji z ideą dżinsowej rewolucji, podczas której liczono na taką popularność, jak w przypadku ukraińskiej pomarańczowej rewolucji i gruzińskiej rewolucji róż[1]. Alaksandr Łukaszenka skomentował to jednak słowami: „W naszym kraju nie będzie różowej, pomarańczowej, ani nawet bananowej rewolucji”[2].
Tak jak wielu działaczy opozycyjnych[3][4][5], członkowie „Żubra” byli szykanowani przez białoruską milicję i służby bezpieczeństwa[6][7][8]. 23 grudnia 2005 aresztowano pod zarzutem posiadania narkotyków (podrzuconych przez służby bezpieczeństwa) m.in.: Pawła Modżaro, Alaksandra Marazawa[9][10][11]. 16 lutego 2006 Aleh Miatselica i Paweł Junkiewicz zostali aresztowaniu podczas pokojowego wiecu wzywającego do uwolnienia więźniów politycznych[12]. Dwóch innych członków aresztowano 20 lutego za rozdawanie ulotek.
Podczas wyborów prezydenckich w 2006 „Żubr” wspierał Alaksandra Milinkiewicza, kandydata opozycji z ramienia Białoruskiego Kongresu Sił Demokratycznych. Po międzynarodowej krytyce nieprawidłowości podczas wyborów, odbyło się kilka protestów, podczas których machano flagami „Żubra”, biało-czerwono-białymi flagami niepodległej Białorusi i flagami Unii Europejskiej[13].
Po wyborach „Żubr” ogłosił swoje samorozwiązanie[14].