Bitwa pod Jarnac
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bitwa pod Jarnac – starcie zbrojne, które miało miejsce 13 marca 1569 roku. Była to jedna z bitew wojny religijnej między katolickimi siłami królewskimi a hugenotami, których finansował gdańszczanin Reinhold von Krockow[1] (został w bitwie ranny) a dowodził Ludwik I Burbon-Condé, zabity już po poddaniu się (jego ciało było obwożone po Jarnac na grzbiecie osła, czemu wtórowały okrzyki zachwytu katolików).
Wojny religijne hugenockie | |||
Bitwa pod Jarnac | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce |
w pobliżu Bassac | ||
Wynik |
zwycięstwo katolików | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
45,681°N 0,175°W |
Spotkanie wrogich sił nastąpiło pod miejscowością Jarnac między prawym brzegiem rzeki Charente i drogą łączącą Angoulême i Cognac. Marszałek Gaspard de Tavannes, dowódca kawalerii, przekroczył, na czele zaledwie 300 konnych, Charente po moście w Châteauneuf-sur-Charente i – uderzając niespodziewanie od południa – pokonał siły hugenockie. Hugenoci próbowali bronić się jeszcze pod Triac, gdzie zostali ostatecznie pokonani, a ich przywódcy schwytani i straceni. Jednak znaczna część armii hugenotów, pod wodzą Gasparda de Coligny, zdołała ujść.
Należy odnotować, że uczestnikiem starcia po stronie hugenotów był ochotnik z Anglii, nastoletni Walter Raleigh, zaś po stronie katolików Wolfgang Wittelsbach – książę Palatynatu–Zweibrücken.