Bitwa pod Rosieniami
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bitwa pod Rosieniami – bitwa pancerna stoczona w dniach 23–27 czerwca 1941 roku pomiędzy jednostkami niemieckiej 4 Grupy Pancernej dowodzonej przez gen. Ericha Hoepnera oraz jednostkami radzieckiego 3 Korpusu Zmechanizowanego[uwaga 2][4] dowodzonego przez gen. mjra Aleksieja Kurkina i jednostkami 12 Korpusu Zmechanizowanego[uwaga 3][4] dowodzonego przez gen. mjra Nikołaja Szestopałowa na terenie okupowanej Litwy, 75 km na północny zachód od Kowna. Bitwa została przeprowadzona przez dowódcę Frontu Północno-Zachodniego gen. Kuzniecowa jako próba związania i zniszczenia niemieckich wojsk, które sforsowały rzekę Niemen. Rezultatem bitwy było kompletne zniszczenie radzieckich jednostek pancernych należących do Frontu Północno-Zachodniego, co otworzyło drogę dalszej ofensywie niemieckiej w celu sforsowania rzeki Dźwina. Była to jedna z najważniejszych bitew pierwszych dni operacji Barbarossa znanych w radzieckiej historiografii jako Obronne Bitwy Graniczne (22–27 czerwca 1941) jako część większej Nadbałtyckiej Strategicznej Operacji Obronnej.
II wojna światowa, front wschodni, część operacji Barbarossa | |||
Radziecki czołgista poddaje się żołnierzom niemieckim w swoim lekkim czołgu T-26 | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce |
Rosienie i okolice | ||
Terytorium | |||
Przyczyna |
atak Niemiec na ZSRR | ||
Wynik |
zwycięstwo Niemców | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
55°21′00,0000″N 23°16′59,8800″E |