Bitwa w Zatoce Chesapeake
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bitwa w Zatoce Chesapeake – rozstrzygająca bitwa morska podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, stoczona u wylotu zatoki Chesapeake, w pobliżu Virginia Capes 5 września 1781 roku. Stronami konfliktu była brytyjska flota pod dowództwem kontradmirała Thomasa Gravesa oraz francuska, dowodzona przez kontradmirała François Josepha Paula, markiza de Grasse Tilly. Bitwa z taktycznego punktu widzenia nie była rozstrzygnięta, lecz została strategicznie przegrana przez Brytyjczyków. Była to największa porażka Royal Navy na przestrzeni ponad trzystu pięćdziesięciu lat dzielących konflikt z hiszpańską armadą i II wojnę światową.
Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych | |||
Francuskie okręty Ville de Paris i Auguste (z lewej) w bitwie w zatoce Chesapeake, wrzesień 1781. | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Wynik |
francuskie zwycięstwo | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
36°58′03″N 75°32′21″W |
Zwycięstwo francuskiej floty uniemożliwiło wsparcie sił generała Charlesa Cornwallisa w Wirginii i doprowadziło do kapitulacji oblężonych w Yorktown sił brytyjskich (była to druga brytyjska armia, która poddała się podczas tej wojny). W rezultacie Wielka Brytania musiała uznać niepodległość Stanów Zjednoczonych[1].