Bogusław Ernest Denhoff
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bogusław Ernest Denhoff (zm. 24 marca 1734) – podkomorzy wielki litewski 1702, generał lejtnant wojsk koronnych 1705, generał artylerii litewskiej 1710–1725, pułkownik-komendant Regimentu Piechoty królewicza w latach 1717–1734[1], starosta sokolnicki.
portret pędzla nieznanego autora (ok. 1720) | |
Denhoff | |
Rodzina | |
---|---|
Data śmierci |
24 marca 1734 |
Ojciec |
Gerard Denhoff, (*ok. 1632 †1685); dworzanin królewski, chorąży nadworny koronny 1661, cześnik wielki litewski 1661, podstoli wielki litewski 1666 |
Matka |
Anna Beta von Goldstein |
Żona |
Marianna Bielińska (*1688 †p. 1737), (1703; rozwiedzeni 1719) |
Wnuk Ernesta Magnusa.
Był członkiem konfederacji sandomierskiej 1704 roku[2]. Jako deputat konfederacji sandomierskiej był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku[3].
Żona Bogusława Ernesta, Marianna z Bielińskich Denhoffowa, była metresą Augusta II Mocnego. Dzięki swym koneksjom w Watykanie wyjednała zgodę papieża Klemensa XI na rozwód z Denhoffem i wyjechała z królem do Drezna.