Brutalna siła
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Brutalna siła (ang. Brute Force) – amerykański film noir z 1947 roku w reżyserii Jules'a Dassina, zrealizowany na podstawie opowiadania Roberta Pattersona. Stanowi pierwszą część z filmowej tetralogii reżyseria, obok Nagiego miasta, Złodziejskiego traktu oraz Nocy i miasta.
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji |
1947 |
Data premiery |
30 lipca 1947 |
Kraj produkcji | |
Język |
angielski |
Czas trwania |
98 min |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Richard Brooks |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia |
John DeCuir |
Kostiumy |
Rosemary Odell |
Montaż |
Edward Curtiss |
Produkcja |
Mark Hellinger |
Spośród innych amerykańskich filmów sensacyjnych drugiej połowy lat 40. XX w. Brutalna siła wyróżnia się nie tylko drastycznymi scenami przemocy, ale także antyamerykanizmem czy szerzej – oskarżeniem całego systemu społecznego. Na podjęcie tej tematyki wpłynęła biografia reżysera – pochodził z biednej rodziny imigrantów, mieszkającej w Harlemie. Przed przystąpieniem do produkcji przebywał przez pewien czas w Alcatraz, aby lepiej poznać więzienne realia[1].
Amerykańska krytyka interpretowała Brutalną siłę jako metaforę faszyzmu i ostrzeżenie przed pewnymi postawami, reprezentowanymi głównie przez oficera więziennego Munseya. Krytyka europejska przyjęła film chłodniej, negatywnie oceniono dosłowność ukazanego okrucieństwa. Amerykańscy widzowie odebrali film jako szokujący, ponieważ wcześniej nie zetknęli się w kinie z tego typu scenami przemocy[2].