Business Identifier Code
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Business Identifier Code (dawniej Bank Identifier Code), BIC – międzynarodowy unikatowy kod identyfikujący banki i inne instytucje[1], pozwalający usprawniać i automatyzować transakcje finansowe. Format kodu jest zgodny z normą ISO 9362. Przydziałem kodów BIC instytucjom i ich jednostkom organizacyjnym zajmuje się organizacja SWIFT.