Caramuru (epos)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Caramuru – poemat epicki autorstwa brazylijskiego augustianina Santa Rita Durão[1], wydany w 1781 roku. Jego bohaterem jest portugalski żeglarz Diogo Álvares Correia (1490-1557)[2], nazywany przez Indian Caramuru. W zamierzeniu autora utwór miał być narodowym eposem Brazylijczyków[3]. Utwór napisany jest oktawą[4], czyli strofą ośmiowersową rymowaną abababcc[5], nazywaną po portugalsku oitava rima. W ogólnodostępnych źródłach brak informacji o przekładzie całości lub choćby części dzieła na język polski. Wzorowany był na Eneidzie Wergiliusza i Luzjadach Luísa de Camõesa.
- Zobacz też: Caramuru (postać historyczna).