Carskie Siły Powietrzne
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Imperatorskie Siły Powietrzne Rosji (ros. Императорский военно-воздушный флот России) – część armii Imperium Rosyjskiego istniejąca pomiędzy 1910 a 1917 rokiem.
Historia | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Sformowanie |
1910 | ||
Rozformowanie |
1917 | ||
Działania zbrojne | |||
I wojna światowa | |||
Organizacja | |||
Rodzaj wojsk | |||
Podległość |
Korpus inżynieryjny (do 1915) | ||
Skład |
30 jednostek liniowych | ||
|
W 1910 Armia Imperium Rosyjskiego zakupiła kilkanaście francuskich samolotów i rozpoczęła szkolenie pierwszych pilotów wojskowych przez instruktorów francuskich. 12 sierpnia 1912 roku, rosyjskie Ministerstwo Spraw Wojskowych wydało rozkaz numer 397. Zgodnie z nim, w Sztabie Generalnym utworzono zarząd lotnictwa i aeronautyki. Obecnie, ten dzień uznaje się oficjalnie jako datę założenia rosyjskich sił powietrznych[1].
W 1913 Igor Sikorski zbudował pierwszy czterosilnikowy dwupłat Russkij Witiaź, a zaraz potem pierwszy czterosilnikowy samolot bombowy Ilja Muromiec. W tym samym roku Dmitrij Grigorowicz zbudował kilka pierwszych wodnosamolotów dla Marynarki Carskiej.