Cebula (botanika)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Cebula (łac. bulbus) – przekształcony pęd podziemny o funkcji spichrzowej i przetrwalnikowej, którego główną część stanowią mięsiste i gęsto skupione liście[1].
Cebula (łac. bulbus) – przekształcony pęd podziemny o funkcji spichrzowej i przetrwalnikowej, którego główną część stanowią mięsiste i gęsto skupione liście[1].