Certosina
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Certosina – metoda dekoracji powierzchni drewnianych mebli, wczesna forma inkrustacji wgłębnej[1].
Certosina jest techniką zdobniczą pochodzącą z Bliskiego Wschodu, prawdopodobnie z Damaszku[1]. W XIV i XV wieku była popularna we Włoszech, głównie w Lombardii, także w Wenecji i na Półwyspie Iberyjskim. Nazwa pochodzi od klasztoru zakonu kartuzów w Certosa położonego koło Pavii w Lombardii[1][2], gdzie był jeden z ośrodków produkcji przedmiotów zdobionych tą metodą[3].
Dekoracja pokrywała całą powierzchnię mebli, bez rozróżniania tła i ornamentu[2]. Efekt taki uzyskiwano przez wklejanie w gniazda wycięte w powierzchni drewna małych płytek jasnego i ciemnego drewna, masy perłowej, kości słoniowej, metalu. Stosowano głównie mozaikowe wzory geometryczne o charakterze orientalnym[3][2] także roślinne[1].