Chengdu J-7
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Chengdu J-7 (w wersji eksportowej F-7) – chiński myśliwiec przechwytujący, będący rozwinięciem radzieckiego MiG-a-21.
Chengdu F-7PG należący do Pakistańskich Sił Powietrznych | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent |
Chengdu, Shenyang, Guizhou | ||
Typ | |||
Załoga |
1 | ||
Historia | |||
Data oblotu |
styczeń 1966 | ||
Lata produkcji |
1967–2017 | ||
Liczba egz. |
ponad 2400 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd |
silnik turboodrzutowy Liyang Wopen-13F/WP-7 | ||
Ciąg |
44,1 kN (normalny) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość |
8,32 m | ||
Długość |
14,88 m | ||
Wysokość |
4,10 m | ||
Masa | |||
Własna |
5292 kg | ||
Startowa |
9100 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. |
2120 km/h | ||
Prędkość przelotowa |
1200 km/h | ||
Pułap |
17 800 m | ||
Zasięg |
850 km | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
2× armata automatyczna kalibru 30 mm, pociski rakietowe powietrze-powietrze, niekierowane pociski rakietowe, bomby lotnicze | |||
Rzuty | |||
|
W marcu 1961 roku podpisano umowę, w ramach której ZSRR zgodził się na transfer technologii umożliwiającej Chinom licencyjną produkcję samolotu MiG-21. Około dwudziestu egzemplarzy myśliwca MiG-21F-13 i zestawów montażowych dostarczono w sierpniu 1962 roku, jednak ze względu na pogłębiający się rozłam radziecko-chiński dokumentacja techniczna samolotu nie została przekazana. Ostatecznie samolot opracowano przez zastosowanie inżynierii odwrotnej. Oblot myśliwca nastąpił w styczniu 1966 roku, a rok później rozpoczęto seryjną produkcję. Do 2008 roku wyprodukowano ponad 2400 egzemplarzy[1][2][3]. Produkcję jednomiejscowych myśliwców serii J-7 zakończono w 2013 roku, natomiast wariant dwumiejscowy JJ-7 produkowano do 2017 roku[4].