Chińska stacja kosmiczna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Chińska stacja orbitalna Tiangong (skróty: TG, CMS – China Manned Space) – wielomodułowa załogowa stacja kosmiczna, umieszczona na orbicie przez Chińską Republikę Ludową w kwietniu 2021 roku[1]. Chiński program kosmiczny jest realizowany przez Chińską Narodową Agencję Kosmiczną (CNSA) – instytucję rządową[2], jednak program załogowy jest administrowany i realizowany przez China Manned Space Engineering Office (CMSEO)[3] – instytucję podległą armii Chin.
Budowa stacji stanowi jeden z etapów projektu 921 chińskiego programu kosmicznego, w ramach którego zainaugurowano program budowy statku załogowego Shenzhou, natomiast drugi etap stanowi budowa stałej załogowej stacji kosmicznej. Realizację projektu rozpoczęto od budowy mniejszych modułów orbitalnych Tiangong, z których pierwszy, Tiangong 1, umieszczono na orbicie w 2011 roku, a w czerwcu 2012 roku zacumował do niego pierwszy załogowy statek Shenzhou 9.
Pewne nieporozumienia rodziło stosowanie określenia „stacja kosmiczna” w pierwszym okresie realizacji programu. Moduły orbitalne Tiangong spełniają wprawdzie kryteria takiej stacji, przyjmując na pokład czasowo, choć na krótki okres, kolejne załogi, i tak też były często określane przez media. Były to jednak bardzo małe obiekty, znacznie mniejsze niż pierwsze stacje orbitalne Salut (miały masę ok. 8 t, podczas gdy stacje Salut ok. 18–20 t). Same Chiny nie używały w stosunku do nich terminu „stacja”, ale „laboratorium” (space laboratory), termin „stacja” (space station) zachowując dla wielomodułowej stacji, która przyjmuje stałe załogi[4].