Chlamydia trachomatis
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Chlamydia trachomatis (chlamydia jaglicy[1]) – najważniejszy epidemiologicznie i klinicznie gatunek bakterii z rodzaju Chlamydia[2]. Różne szczepy są czynnikami etiologicznymi wielu zespołów chorobowych. Przenosi się drogą płciową, w czasie porodu lub przez bezpośredni kontakt z zakażoną osobą.
Chlamydia trachomatis (brązowe) na podłożu McCoya | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Chlamydia trachomatis |
Nazwa systematyczna | |
Chlamydia trachomatis |
Chlamydie to atypowe bakterie wewnątrzkomórkowe. Mikroorganizmy te po wtargnięciu do organizmu przyczepiają się do komórek gospodarza, następnie wnikają do nich i tam się mnożą, a następnie rozprzestrzeniają drogą krwionośną. Najbardziej znane gatunki to Chlamydia trachomatis oraz Chlamydia pneumoniae. Chlamydia trachomatis są najczęstszym drobnoustrojem wywołującym stany zapalne żeńskich narządów płciowych, co w konsekwencji może prowadzić do niepłodności oraz niektórych powikłań ciąży.
Występuje około 15 serotypów[3]:
- typy A, B, Ba, C – wywołują chorobę oczu jaglicę
- typy D-K są przyczyną nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej u mężczyzn i zapalenia szyjki macicy u kobiet, a także zapalenia spojówek i zapalenia płuc u noworodków
- typy L1, L2, L3 – odpowiadają za powstawanie ziarnicy wenerycznej.