Chlamydophila pneumoniae
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Chlamydophila pneumoniae, chlamydofila zapalenia płuc (dawniej Chlamydia pneumoniae, chlamydia zapalenia płuc) – bakteria przenoszona drogą kropelkową, powodująca między innymi zapalenia płuc (rzadko u dzieci poniżej piątego roku życia). Poważnym następstwem tej infekcji jest uszkodzenie nabłonka rzęskowego w oskrzelach i alergiczne przestrojenie organizmu sprzyjające rozwojowi dychawicy oskrzelowej, nawracających katarów nosa, przewlekłego zapalenia gardzieli i zapalenia zatok. Dodatkowe objawy to bóle stawów i nierzadko zapalenie stawów. Może uszkadzać śródbłonek naczyń i tworzy się blaszka miażdżycowa. Podejrzewa się związek bakterii z chorobą Alzheimera i stwardnieniem rozsianym, jednak żadne dotychczasowe badania nie potwierdziły tej hipotezy[1].
|
Ten artykuł od 2013-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Typ | |
Rząd |
Chlamydiales |
Rodzina |
Chlamydiaceae |
Rodzaj |
Chlamydophila |
Gatunek |
Chlamydophila pneumoniae |
Nazwa systematyczna | |
Chlamydophila pneumoniae |
Charakterystyka bakterii: bakteria wewnątrzkomórkowa, posiada rybosomy, ściana komórkowa zawiera LPS (lipopolisacharyd), ale brak jest peptydoglikanu, nie wytwarza ATP – musi być dostarczone przez komórkę gospodarzową. Oporna na antybiotyki beta-laktamowe.
Cykl rozwojowy: ciałko elementarne (zakaźne), na zewnątrz komórki → po wniknięciu ciałko siateczkowate (inaczej siatkowate lub retikularne) → po 5 lub 6 godzinach od wniknięcia do komórki podział ciałka siateczkowatego → ciałko pośrednie (skupione ciałka siateczkowate) → wyrzucenie ciałek elementarnych (liza komórki).