Chromatografia gazowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Chromatografia gazowa (ang. gas chromatography, GC) – technika analityczna chromatograficzna, w której fazą ruchomą jest gaz (najczęściej hel, argon, azot wysokiej czystości, coraz rzadziej wodór), a fazą stacjonarną adsorbent lub absorbent, pokrywający nośnik (wypełnienie kolumny lub jej ścianki). Technika GC umożliwia ustalenie procentowego składu mieszanin związków chemicznych, w których występuje ich nawet kilkaset. Stosując klasyczną detekcję (np. z użyciem katarometrów) można dokonać orientacyjnej identyfikacji składników mieszaniny na podstawie ich czasów retencji. Niemal jednoznaczną identyfikację umożliwia użycie spektrometru mas jako detektora (gas chromatography – mass spectrometry, GC-MS).
Chromatograf gazowy (HP 6890), własność CBMiM PAN. Przez otwarte drzwi od piecyka widać wentylator, odparowywacz i kolumnę kapilarną | |||
Akronim |
GC | ||
---|---|---|---|
Klasyfikacja | |||
Powiązane metody | |||
|
Chromatografia gazowa jest najczęściej stosowaną metodą do szybkiej analizy złożonych mieszanin związków chemicznych oraz oceny czystości tych związków, zarówno w przemyśle, jak i w rozmaitych laboratoriach. Chromatografię gazową stosuje się m.in. w:
- przemyśle petrochemicznym – np. do oceny składu chemicznego produkowanej benzyny;
- ochronie środowiska – do oceny stopnia zanieczyszczenia gleby, powietrza i wody;
- kryminalistyce – np. do analizy źródła pochodzenia narkotyków na podstawie składu zawartych w nich zanieczyszczeń;
- kontroli antydopingowej – gdzie GC-MS jest podstawową metodą wykrywania niedozwolonych substancji w krwi, pocie, moczu i ekstrakcie z włosów sportowców;
- w przemyśle spożywczym – do badania składu surowców i produktów żywnościowych oraz do wykrywania zafałszowań żywności.
Zaletą chromatografii gazowej jest możliwość użycia bardzo niewielkiej objętości analizowanej substancji – od 0,01 µl do maksymalnie 100 µl.
Oprócz zastosowań typowo analitycznych (takich jak analiza mieszanin związków dających się odparować), chromatografię gazową można stosować także do badań fizykochemicznych powierzchni ciał stałych. W takich zastosowaniach technikę tą można spotkać pod nazwą odwróconej (inwersyjnej) chromatografii gazowej