Gaz nośny (chromatografia)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Gaz nośny – gaz stosowany w chromatografii gazowej w celu wymywania (elucji) związków chemicznych z kolumn chromatograficznych[1]. Od warunków tego procesu zależą możliwości wykonywania analiz składu próbek badanych mieszanin[2] oraz badań równowag procesów fizykochemicznych, jak adsorpcja lub kataliza[3].
Najczęściej stosowane są: hel, argon i wodór. Rodzaj, czystość i prędkość przepływu gazu nośnego wpływają między innymi na:
- czas analizy i niezbędną długość kolumny
- położenie dolnej granicy detekcji składników analizowanych próbek
- dokładność wyników pomiarów fizykochemicznych, na przykład wyznaczania izoterm adsorpcji „metodą profilu” piku.