Condo
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Condo (od condominium – z łac. con- „współ-”, dominium „panowanie”) – system własności nieruchomości, w którym osoby prywatne są właścicielami poszczególnych lokali w budynku oraz udziału we własności części wspólnych, takich jak korytarze, windy czy przynależne tereny zielone[1].
W Polsce określenie to jest stosowane w odniesieniu do systemu condohotel, stanowiącego adaptację modelu condominium do rynku hotelowego.