Céline Dion
kanadyjska piosenkarka / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Céline Dion?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Céline Marie Claudette Dion (wym. selin maʁi klodɛt djɔ̃; ur. 30 marca 1968 w Charlemagne)[2] – kanadyjska piosenkarka, kompozytorka i autorka tekstów. Jedna z czołowych przedstawicielek adult contemporary[1].
Céline Dion (2012) | |||
Imię i nazwisko |
Céline Marie Claudette Dion | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Instrumenty | |||
Typ głosu | |||
Gatunki |
pop, rock, adult contemporary, soft rock, muzyka filmowa, adult alternative pop / rock, rock alternatywny, indie rock[1] | ||
Zawód | |||
Aktywność |
1980–2023 | ||
Wydawnictwo | |||
Powiązania |
René Angélil, Jean-Jacques Goldman, Barbra Streisand, Luciano Pavarotti, Andrea Bocelli, Diana King, Garou | ||
Odznaczenia | |||
| |||
| |||
Strona internetowa |
W 1980 nawiązała współpracę z menedżerem René Angélilem, który zastawił dom, aby sfinansować wydanie jej debiutanckiej płyty. Zwyciężyła na Yamaha World Popular Song Festivalu (1982) i w finale 33. Konkursu Piosenki Eurowizji (1988), na którym reprezentowała Szwajcarię z utworem „Ne partez pas sans moi”[3][4]. W drugiej połowie lat 80. XX wieku podpisała kontrakt z wytwórniami CBS Records i Epic Records, a pod ich szyldem wydała przełomowe w swojej karierze albumy, które zapewniły jej tytuł jednej z najpopularniejszych i najbardziej uznanych artystek w historii[5][6][7][8][9]. W 1999 zawiesiła karierę, by skoncentrować się na życiu rodzinnym po tym, gdy u jej męża zdiagnozowano chorobę nowotworową[5]. Trzy lata później powróciła na scenę i podpisała kontrakt na występy w Koloseum w Caesars Palace[10][11].
Za działalność na rzecz ojczyzny, rozpowszechnianie języka francuskiego oraz podtrzymywanie i rozsławianie tradycji, kultury francusko-kanadyjskiej otrzymała wiele odznaczeń i wyróżnień, w tym m.in. Order Kanady, Order Quebecu, honorowy doktorat kanadyjskiego Uniwersytetu w Laval oraz francuską Legię Honorową. Jest także laureatką licznych nagród muzycznych, m.in. pięciu nagród Grammy[12] i 20 kanadyjskich nagród Juno[7]. W 2004 została upamiętniona na Alei Gwiazd w Los Angeles, a Międzynarodowa Federacja Przemysłu Fonograficznego uhonorowała ją tytułem artystki, której nakład ze sprzedaży albumów przekroczył liczbę największą w historii, osiągając wówczas wynik ponad 175 mln sprzedanych egzemplarzy[13]. W 2013 autorzy Księgi rekordów Guinnessa uznali ją za drugą (po Madonnie) artystkę z największą liczbą sprzedanych albumów muzycznych w historii z liczbą ponad 200 mln sprzedanych egzemplarzy na całym świecie[14]. Niektóre źródła podają jednak, że liczba sprzedanych przez nią płyt wynosić może nawet 220 mln sztuk[15]. Tylko w Japonii nakład ze sprzedaży jej wydawnictw muzycznych wynosi ponad 10 mln sztuk, co daje jej drugie miejsce (po Mariah Carey) w tamtejszym zestawieniu zagranicznych artystów z największą liczbą sprzedanych płyt.