Delphine de Vigan
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Delphine de Vigan (ur. 1 marca 1966 w Boulogne-Billancourt) – francuska pisarka.
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Narodowość | |||
Dziedzina sztuki | |||
Odznaczenia | |||
|
Jej pierwsza powieść, Jours sans faim (Dni bez głodu), została wydana w 2001 (wydawnictwo Grasset), pod pseudonimem Lou Delvig. Jest to dzieło autobiograficzne opowiadające o walce z anoreksją w wieku 19 lat[1].
Jej czwarta powieść No et moi (No i ja), wydana w 2007, opowiada o wybitnie uzdolnionej nastolatce, która niesie pomoc młodej bezdomnej osobie. Książka otrzymała nagrodę Rotary[2] i Prix des libraires (Nagroda księgarzy). Została przetłumaczona na ponad dwadzieścia języków, i przygotowywana jest jej filmowa adaptacja[3].
W 2008 roku, Delphine Le Vigan uczestniczyła w publikacji zbioru pt. Sous le manteau (Spod lady), zawierającego erotyczne pocztówki z lat dwudziestych XX wieku (tzw. années folles).
W listopadzie 2009, z okazji Targów Książki w Krakowie[4], jej powieść Les Heures souterraines otrzymała polską wersję Nagrody Goncourtów[5]. W 2016 została Oficerem Orderu Sztuki i Literatury.