Destiny (laboratorium)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Moduł laboratoryjny Destiny (ang. Destiny Laboratory Module) jest podstawowym laboratorium badawczym dla amerykańskich projektów badawczych na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Został on podłączony do modułu Unity i aktywowany w ciągu pięciu dni na początku lutego 2001 roku. Moduł ten jest pierwszą orbitalną stacją badawczą NASA od czasu ostatniego obsadzenia załogą stacji kosmicznej Skylab w lutym 1974 roku.
Ten artykuł dotyczy laboratorium kosmicznego. Zobacz też: inne znaczenia słowa Destiny. |
Aluminiowy moduł ma 8,5 metra długości i 4,3 metra szerokości. Dzieli się na trzy cylindryczne sekcje i dwie krańcowe sekcje o kształcie stożka. Stożki te zawierają włazy, przez które astronauci wchodzą i wychodzą z modułu. Destiny jest podłączony do przedniej ściany modułu Unity.
Podobnie jak w planowanych japońskich i europejskich laboratoriach przyłączonych do ISS, ładunki badawcze wewnątrz Destiny są układane w Międzynarodowych Standardowych Szafach Ładunkowych (International Standard Payload Rack)[1]. Każda szafa waży około 540 kg. Destiny został umieszczony na orbicie razem z pięcioma szafami, zawierającymi systemy podtrzymywania życia, które zapewniają energię elektryczną, chłodzenie wody, rewitalizację powietrza oraz kontrolę temperatury i wilgotności. Siedem kolejnych szaf zostało wysłanych do modułu Destiny na pokładzie Wielofunkcyjnego Modułu Logistycznego Leonardo w ramach misji STS-102[2], dalsze dziesięć zostało dostarczonych w kolejnych misjach[3].
Cztery stanowiska zawierają podłączenia do podsystemów modułu – kanaliki zawierają kable i rury, które biegną z i do poszczególnych szaf i poprzez laboratorium. Łącznie, Destiny może pomieścić 23 szafy – po sześć na burtach i suficie oraz 5 na podłodze.
Astronauci pracują wewnątrz napowietrzonego, hermetycznego modułu. Przeprowadzają tam badania z różnych dziedzin nauki. Naukowcy z całego świata mogą skorzystać z wyników badań, aby poszerzyć swoją wiedzę z zakresu medycyny, inżynierii, biotechnologii, inżynierii materiałowej i badań Ziemi.
Boeing rozpoczął konstrukcję ważącego 14,5 tony laboratorium badawczego w roku 1995 w Centrum Lotów Kosmicznych imienia George’a C. Marshalla w Huntsville w stanie Alabama. Moduł Destiny został dostarczony do Centrum Kennedy’ego na Florydzie w roku 1998. NASA rozpoczęła przygotowania do wyniesienia laboratorium w sierpniu roku 2000. Zostało ono umieszczone na orbicie 7 lutego 2001 na pokładzie promu kosmicznego Atlantis w ramach misji STS-98.