Dionizy Mniewski
kasztelan brzeskokujawski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dionizy Mniewski herbu Ogończyk (ur. w 1750 w Radoszewiczach, zm. przed lipcem 1807) – rotmistrz kujawski w konfederacji barskiej, rotmistrz Kawalerii Narodowej w latach 1783–1790, generał major ziemiański województwa kujawskiego[1], kasztelan brzeskokujawski w latach 1790-1807[2], poseł brzeskokujawski na sejmy 1782 i 1786 roku, emfiteutyczny starosta brzeskokujawski w 1783 roku[3].
Dyonizy Mniewski, portret - miniatura z około 1800 roku | |
Ogończyk | |
Rodzina |
Mniewscy herbu Ogończyk |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1750 |
Data śmierci |
przed lipcem 1807 |
Odznaczenia | |
Sędzia sejmowy ze stanu rycerskiego w 1782 roku[4]. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego[5]. W 1794 był przywódcą powstania kościuszkowskiego na Kujawach. W latach 1795–1796 był przewodniczącym Deputacji Polskiej w Paryżu[6].
W 1791 roku odznaczony Orderem Orła Białego, w 1783 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[7].