Dolina Iwaniacka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dolina Iwaniacka – dolina w Tatrach Zachodnich pomiędzy stokami Kominiarskiego Wierchu i Ornaku, zbiegająca spod Iwaniackiej Przełęczy (1459 m n.p.m.) do Doliny Starorobociańskiej. Jej wylot znajduje się na wysokości ok. 1085 m[1]. Nazwa doliny pochodzi od polany Iwanówka, znajdującej przy wylocie doliny, na jej północnym stoku[2]. Dawniej dolina była wypasana, wchodziła w skład hali Iwanówka[3].
Dolina wycięta jest głównie w czerwonych piaskowcach kwarcystycznych. Jej dnem spływa Iwaniacki Potok uchodzący do Starorobociańskiego Potoku. Miejscami gubi on wodę, która wsiąka w przepuszczalne podłoże[3]. Cała dolina jest porośnięta świerkowym lasem[2].
W dolinie znajduje się kilkanaście niewielkich jaskiń, m.in. Schronisko pod Dziobem I, Schronisko pod Dziobem II, Schronisko pod Dziobem III, Schron Zachodni w Iwanówce, Szczelina w Iwanówce i Schron w Ścianie pod Szczytem[4].