Dolina Skalskie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Skalskie – dolina w północnych stokach Małych Pienin. Jej dnem płynie Skalski Potok uchodzący w Jaworkach do Grajcarka[1]. Miejscami dolina ma charakter wąwozu. W środkowej części, pomiędzy zboczami wzniesień Skalskiego, Repowej i Pawłowskiej Góry dolina jest porośnięta lasem. W pobliżu dolnej granicy lasu Skalski Potok tworzy przełom, po obu jego stronach znajdują się dwie duże skały; Czerwona Skała i Dziurawa Skała. W dolinie znajduje się więcej jeszcze skał, m.in. Podyrgałyłska (w lesie powyżej Dziurawej Skały), Mokra Skała, ostra igła skalna zwana Mizinką i duże Dziobakowe Skały w zachodnich zboczach Repowej[2][3]. W części doliny o największych walorach przyrodniczych i krajobrazowych znajduje się rezerwat przyrody Zaskalskie-Bodnarówka (zwiedzanie wymaga zgody nadleśnictwa w Krościenku). Na wapiennych skałach, w niedostępnych dla ludzi miejscach zachowały się fragmenty pierwotnej roślinności. W lesie ciekawa fauna ptaków[3].
Zobacz też: Skalskie. |
W górnej części doliny istniały dawniej osiedla i pola uprawne Łemków ze wsi Biała Woda. Obecnie są to polany; Bosiłskie Ubocze i Zaskalskie. Ostały się jeszcze resztki jednej łemkowskiej chyżki (domu). Na polanach tych wypasają gazdowie z Podhala. Również poniżej ujścia Bosiłskiego Potoku, a naprzeciwko Dziobakowych Skał istniała dawniej polana zwana Dziobakową Polaną, obecnie zarośnięta lasem[3].
- Dolina Skalskie, po prawej stronie Dziobakowe Skały. Na pierwszym planie Bosiłskie Ubocze
- Skalski Potok