Dolinka Chłabowska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dolinka Chłabowska – dolina reglowa w polskich Tatrach Zachodnich, znajdująca się pomiędzy Doliną Olczyską i Doliną Suchej Wody. Nazwę wprowadził Władysław Cywiński, dawniej dolina ta nie miała nazwy[1].
Górny fragment doliny z Polaną pod Kopieńcem | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Rodzaj obiektu | |
49°16′41,8800″N 20°01′12,0000″E |
Dolinka sięga górą pod Przysłop Olczyski, od południa opierając się o Królowy Grzbiet, od zachodu o Wielki Kopieniec i Mały Kopieniec. Od wschodu jej ograniczenie tworzy niska i podłużna wypukłość odgałęziająca się od Królowego Grzbietu kilkadziesiąt metrów na wschód od Wielkiej Szatry i ciągnąca się po Toporową Cyrhlę. Dolina ma wylot na wysokości ok. 975 m n.p.m. przy wielkim zakręcie drogi Oswalda Balzera pomiędzy Jaszczurówką a Toporową Cyrhlą. Około 200 m poniżej znajduje się wylot Doliny Suchej opadającej z Przełęczy między Kopieńcami i będącej odnogą Dolinki Chłabowskiej[2]. Jest to już poniżej Tatr, za umowną granicę których w tym miejscu uznaje się drogę Oswalda Balzera[1].
Dnem doliny okresowo spływa Chłabowski Potok mający źródła na polanie Kopieniec. Dawniej cała dolina wraz z polaną należała do Hali Kopieniec[3]. Stada na wypas pędzono drogami, które omijały najgłębiej wcięty dolny fragment Dolinki Chłabowskiej[1]. Obecnie wypas kulturowy odbywa się tylko na polanie. Górną częścią doliny prowadzi szlak turystyczny.