Dolny Śląsk (prowincja)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Prowincja Dolny Śląsk (niem. Provinz Niederschlesien) – prowincja pruska utworzona uchwałą sejmu pruskiego z 14 października 1919 roku z zachodniej części prowincji śląskiej, ze stolicą we Wrocławiu. Dopiero 25 lipca weszła w życie ustawa wykonawcza.
Szybkie fakty Stolica, Typ państwa ...
1919–1938 1941–1945 | |||||
| |||||
Stolica | |||||
---|---|---|---|---|---|
Typ państwa |
Prowincja pruska | ||||
Powierzchnia • całkowita |
| ||||
Liczba ludności (1933) • całkowita • gęstość zaludnienia |
|
Zamknij
Oprócz ziem śląskich obejmowała także część Łużyc i ziemię kłodzką. Dzieliła się na dwie rejencje: wrocławską i legnicką. 21 III 1938 połączona z prowincją Górny Śląsk, od 1941 znowu oddzielna prowincja.
Jej powierzchnia wynosiła 26 615 km². W 1925 zamieszkiwało ją 3,126 mln ludzi[2].