Don’t ask, don’t tell
polityka Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych wobec homoseksualistów, zabraniająca takim osobom odbywania służby (1993–2011) / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Don’t ask, don’t tell (ang. „Nie pytaj, nie mów”, DADT) – obowiązująca w latach 1993–2011[1] polityka Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych wobec homoseksualnych oraz biseksualnych żołnierzy i rekrutów, która – z wyłączeniem pewnych okoliczności – zabraniała każdemu, kto „demonstruje skłonność lub zamiar zaangażowania się w aktywność homoseksualną”, odbywania służby w Siłach Zbrojnych Stanów Zjednoczonych, gdyż „wytworzyłoby to niemożliwe do zaakceptowania ryzyko zagrażające wysokim standardom morale, porządku i dyscypliny oraz jedności formacji, które są podstawą potencjału wojska”[2].
Ustawa ta wymagała, aby dowódcy wojskowi nie zadawali pytań w kwestii seksualności, a osoby homo- i biseksualne nie zdradzały swojej orientacji seksualnej. W efekcie osoby otwarcie zaangażowane w jednopłciową relację bądź otwarcie deklarujące nieheteroseksualną orientację narażone były na sankcje dyscyplinarne i usunięcie z sił zbrojnych.
Szacuje się, że wskutek egzekwowania zasady don’t ask, don’t tell pracę w Siłach Zbrojnych Stanów Zjednoczonych straciło ok. 17 tys. osób[3].