Dricāni
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dricāni (łatg. Drycāni; niem. hist. Dritzen; pol. hist. Drycany) – wieś na Łotwie, w novadzie Rzeżyca, siedziba administracyjna pagastu Dricāni. W 2010 roku liczyła 1090 mieszkańców.
Kościół parafialny pod wezwaniem śś. Ap. Szymona i Judy. | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Gmina | |||
Parafia |
Dricāni | ||
Populacja • liczba ludności |
| ||
Kod pocztowy |
4615 | ||
56°39′07,99″N 27°11′02,00″E | |||
|
W miejscowości znajduje się kościół rzymskokatolicki pw. św. św. Szymona i Judy.
Dobra zostały nadane przez Zygmunta Augusta w 1568 roku Ernestowi de Rueck[1]. W 1625 r. Zygmunt III nadał te dobra Janowi Tyzenhausowi, jednak rodzina Ryków utrzymała te dobra. W 1677 r. ród Ryków otrzymał od Jana III Sobieskiego przywilej z potwierdzeniem dziedzicznych praw do tej wsi. Do 1772 roku miejscowość wchodziła w skład Wielkiego Księstwa Litewskiego[2].
W XIX stuleciu siedziba rodowa spolonizowanej rodziny Manteufflów, które dobra wniosła Maria Franciszka de Ryk. Manteufflowie w drugiej połowie XIX w. ufundowali kościół katolicki, a na placu przykościelnym pochowanych jest kilku przedstawicieli tej rodziny. Miejsce urodzenia i zamieszkania Gustawa Manteuffla[2]. Rezydencja opisana w książkach Pro memoria Antoniego Urbańskiego oraz w tomie II Dziejów rezydencji.